DICK KLIJN

Vorige week overleed in zijn woonplaats Haarlem de 77-jarige banjoist Dick Klijn. (1944-2022) Dick behoorde tot de top tien classic jazz banjoisten van Nederland. Ik mocht jarenlang met hem samenwerken in verschillende orkesten. Dick was vooral een bandbanjoist, een rots in de branding in de ritmegroep, verantwoordelijk voor de juiste akkoorden. Hij was werkzaam als radiotelegrafist bij Radio Scheveningen en een verwoed radiozendamateur. Daarnaast had hij banjo leren spelen. Oude stijl jazz was in de zestiger jaren van de vorige eeuw in Haarlem behoorlijk populair. Via de Haarlemse Jazzclub kwam hij in contact met meerdere muzikanten, wat in 1965 resulteerde in een vaste plek in de Limehouse Jazz Band. Hij speelde in de band tot 1969. Door bezoeken aan de Amsterdamse Jazzclub de Blokhut speelde hij ook regelmatig met Amsterdamse muzikanten met als hoogtepunt de begeleiding van zangeres Eva Taylor, die daar optrad als gastsoliste.

Limehouse Jazzband 1965

Eind zestig werd Charley's Novelty Orchestra The Crwth opgericht. Initiatiefnemer Frithjof Sterrenburg stelde een orkest samen met louter liefhebbers van de New Yorkse oud blanke stijl. Dick werd de banjoist, naast zijn verbintenis met de Haarlemse Limehouse Jazzband. Het orkest had Felix Merites aan de Keizersgracht als thuisbasis en werd  het huisorkest van Charley's club. Het Parool en Vrij Nederland schreven lovende recensies, het aantal bezoekers nam flink toe en eind 1967 werd er een EP opgenomen. In 1968 kwam trombonist Bill Rank over uit Amerika en trad op als gastsolist in Felix Merites. Dick was toen 23 jaar en werd door Bill Rank gecomplimenteerd met zijn spel. Een jaar later werd dit optreden nog eens herhaald. In 1975 speelde Dick met een gelegenheidscombinatie op het Oude Stijl Jazzfestival in Breda met daarbij opnieuw Bill Rank als gastsolist. Van 1973  tot 1977 was hij terug in de Limehouse Jazzband, waarmee hij in 1973 een Lp maakte. Daarnaast maakte hij LP's met de zangeressen Zenja Dam en Victoria Varekamp.

The Crwth met Bill Rank

Ondertussen was cornettist Hans Roty van de New   Orleans Seven uit Amsterdam een nieuwe groep aan   het samenstellen, die hij de Pink Elephants noemde.   Van maart 1972 tot juli 1974 werd deze band het       huisorkest van Sherry Bodega de Gravin in Haarlem,   waar wekelijks met veel succes werd opgetreden. In de   5-mans  bezetting vonden in de loop van die periode   wat mutaties plaats, maar Dick zou als banjoist 11 jaar   bij  de band blijven. Hoogtepunten waren   gastoptredens  met een aantal grootheden uit de  classic  jazz:  Spiegle Wilcox, Manny Klein, Jabbo   Smith, George Probert een Jan  Morks. Er werd medewerking verleend aan een advertentie campagne voor Heineken en een plaatopname voor de Stichting Oog en Bril. Bovendien kwam er een uitnodiging binnen voor deelname aan de Old Sacramento Dixieland Jubilee in Californië in 1980. Een gigantisch, goed georganiseerd classic jazz festival met medewerking van 77 orkesten. Er vonden ook optredens buiten het festival plaats, zoals in de boksring van de Pepperdine University in Los Angeles, waar de Nederlandse bokser Pedro van Raamsdonk zijn partij op punten verloor, ondanks de Nederlandse muzikale steun. Een Afro-Amerikaanse student vroeg na afloop aan Dick: "Wat kind of music was this, sir ?" Daarnaast waren er optredens in de Cristal Ballroom van het Hacienda Hotel in Los Angeles en in de Forum Jazz Club. In totaal speelden de Elephants in 14 dagen met veel succes 18 keer in Amerika. Een onvergetelijke ervaring, waar Dick een geweldige bijdrage aan heeft geleverd en waar hij ontzettend van heeft genoten. 

Heineken advertentie

Terug in Nederland drukte die toernee de Haarlemse jazzclub met de neus op het feit dat de Elephants nog nooit op het HJC-podium hadden gestaan; een omissie die datzelfde jaar nog werd goedgemaakt. De Pink Elephants bleven actief tot maart 1983. Dick, ook nog kort lid van Andors Jazzband, viel als ervaren banjoist in bij verschillende formaties, totdat hij in 2001 opnieuw benaderd werd door Hans Roty. Cornettist Roty was, net zoals 30 jaar eerder gebeurde met de Pink Elelphants, op zoek naar muzikanten voor een kleine, maar fijne band om daarmee een speciaal geselecteerd repertoire te spelen. Het werd de Rotysserie, waarmee 10 jaar iedere zondagmiddag in De Waag in Haarlem werd gespeeld en een CD werd opgenomen. De band is op Youtube te horen met o.a. nummers als All my life , Exactly like you en de Vo Do Deo Do Blues. 

De laatste jaren heeft Dick nog, naast een periode met de Stable Roof Jazzband, op zondagmiddag gespeeld met de Belle's All Stars, in het gelijknamige restaurant in 't Gooi. Daar stopte hij in 2019 mee, het werd hem teveel, zijn gezondheid liet het niet langer toe. De oude stijl jazzwereld in Nederland verloor een belangrijke banjoist. Het was een plezier om met hem te spelen.

Met dank aan: Pieter Klop, Hans Esman, Fred Horn, Ton van Brussel, Erik de Jonge, Rinus Havelaar. 

rie